တစ်နေ့ တောထဲမှာ လိပ်ကလေးတစ်ကောင်လမ်းလျှောက်လာတုန်းမှာ တောယုန်ကြီးတစ်ကောင်က သူ့ကိုကြည့်ပြီး လှောင်ရယ် နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ "မင်းသွားတာအရမ်းနှေးတာပဲ မင်းက ဝေးဝေးလဲမသွားနိုင်လောက်ပါဘူးကွာ" လို့ယုန်ကြီးကပြောတယ်။ ဒီတော့လိပ်ကလေးက မခံချင်စိတ်နဲ့ "အသင်နဲ့ကျုပ် ဘယ်သူကပိုမြန်လဲသိရအောင် အပြေးပြိုင်ကြမလား"ဒီလိုပြောလိုက်တော့ ယုန်ကြီးကရယ်တာပေါ့ "မင်းကလဲဟာသတွေလာပြောနေတယ်၊ အေးပါဟုတ်ပါပြီမင်းတကယ်ပြိုင်ချင်တယ်ဆိုလဲပြိုင်ကြတာပေါ့ ဒီလိုလုပ် ဒီတောင်ကုန်းလေးရဲ့ဟိုဘက်ကို ဘယ်သူအရင်ရောက်မလဲဆိုတာပြိုင်ကြတာပေါ့" ဒါနဲ့ယုန်နဲ့လိပ်တို့အပြေးပြိုင်ကြတာပေါ့ စစချင်း ယုန်ကပြေးလိုက်ခဏအကြာမှာနောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ လိပ်ကိုမမြင်ရတော့ဘူးတဲ့ ဒါကြောင့် ယုန်ကရပ်ပြီး တော့ပြေးနေရာကနေ လိပ်နဲ့က အရမ်းဝေးနေလို့စောင့်နေလိုက်တယ်။ လိပ်ကလေးက အရမ်း နှေးနေတာကြောင့် စောင့်ရင်းစောင့်ရင်းနဲ့ တစ်မှေးလောက်အိပ်အုံးမယ်လို့စဉ်းစားလိုက်တယ် "သူငါ့ကိုမှီတယ်ဆိုရင်တောင်ငါကအသာလေးအနိုင်ရနိုင်ပါတယ် အေးဆေးပါကွာ" ဒီလိုတွေးပြီးတော့ ယုန်ကြီးက အရိပ်ကောင်းတဲ့ သစ်ပင်တစ်ပင်အောက်မှာ မျက်လုံးကိုခဏမှိတ်ပြီးတော့လှည်းနေလိုက်တယ်။ လိပ်ကလေးက အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယုန်ကြီးကိုကျော်သွားတဲ့အချိန်မှာလဲ လိပ်ကလေးက ဖြည်းဖြည်းပဲသွားနေတယ် ဒါပေမယ့် ပုံမှန်တော့သွားနေတာပေါ့။ ယုန်ကအိပ်ယာကနိုးလာတဲ့အချိန်မှာ လိပ်ကလေးက သူတို့သတ်မှတ်ထားတဲ့နေရာကိုရောက်လုနီးနေပြီပေါ့။ ဒါကြောင့်လိပ်ကိုမှီအောင် သူမြန်နိုင်သမျှမြန်မြန်ပြေးလိုက်တာပေါ့ ဒါပေမယ့်လိပ်ကလေးကိုတော့ မမှီနိုင်တော့ပါဘူး လိပ်ကလေးက အနိုင်ရရှိသွားပါပြီ။
##ဖြည်းဖြည်းနဲ့မှန်မှန် အလုပ်လုပ်ခြင်းက အောင်မြင်မှုကိုရရှိစေမှာ အမှန်ပဲဖြစ်ပါတယ်။
##thanks_for_reading
##100_moral_stories
##credit_Akramulla_Syed
##https://www.amazon.in/Hare-Tortoise-Story-Book/dp/8131953076
No comments:
Post a Comment