၁။ ကမ္ဘာကြီးကိုမပြောင်းလဲပါနဲ့

 ဟိုးရှေ့ရှေ့တုန်းက အလွန် သာယာဝပြော တဲ့ တိုင်းပြည်ကြီးတစ်ပြည်ကိုအုပ်ချုပ်နေရတဲ့ ဘုရင်ကြီးတစ်ပါး ရှိသတဲ့။ တစ်နေ့မှာတော့ ဘုရင်ကြီးက သူ့ရဲ့တိုင်းပြည်အခြေအနေအမှန်ကိုသိချင်တာကြောင့် တိုင်းပြည်ထဲကိုသွားပြီးကိုယ်တိုင်လေ့လာသတဲ့။ မကြာခင်မှာပဲ ဘုရင်ကြီး တိုင်းခန်းလှည့်လည်ရာက‌နေ နန်းတော်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်။ ဒီလိုမျိုး နောက်ပါမှူးမက် တွေမပါဘဲ တစ်ယောက်တည်းခရီးသွားရတာ ဘုရင်ကြီးရဲ့ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံ ဖြစ်တာကတစ်ကြောင်း နောက်ပြီး လမ်းတွေက ကျောက်ခဲတွေချိုင့်တွေများလွန်းတာကတစ်ကြောင်း အဲ့တာ‌တွေကြောင့်ဘုရင်ကြီးက သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေအရမ်း နာကြင် ခဲ့ရတယ်ဆိုတာကိုပြောသတဲ့။ ဒါကြောင့်ပဲဘုရင်ကြီးကမှူးမတ်တွေကို တိုင်းပြည်အတွင်းမှာရှိသမျှ လမ်းအားလုံးကို သားရေ တွေခင်း ဖို့အမိန့်ပေးလိုက်သတဲ့။ ဒီကိစ္စက သားရေတွေလဲအများကြီးကုန်မယ် ပြီးတော့ ငွေအသပြာလဲအမြောက်အများကုန်မယ့်ကိစ္စဖြစ်နေတယ်။ ထိုအခါပညာရှိအမတ်ကြီးတစ်ဦးကဘုရင်ကြီးကို မလိုအပ်တဲ့နေရာ‌တွေမှာပိုက်ဆံတွေအများကြီးမသုံးသင့်ကြောင်း ခြေထောက်ကို လုံခြုံအောင်သားရေပြားအနည်းငယ်ကိုသာဖြတ်၍သုံးသင့်ကြောင်းကိုပြောလိုက်သတဲ့။ ဘုရင်းကြီးကအရမ်းအံ့ဩသွားတယ် ဒါပေမယ့် ခဏအကြာမှာ အမတ်ကြီးအကြံပေးတဲ့ ဘုရင်ကြီးအတွက် ရှူးဖိနိပ် လုပ်သင့်တယ်ဆိုတာကိုလက်ခံလိုက်သတဲ့။

##တကယ်တော့ဒီပုံပြင်လေးမှာ ဘဝအတွက်အလွန်တန်ဖိုးရှိတဲ့သင်ခန်းစာလေး‌တစ်ခုရှိပါတယ်။အဲ့တာကတော့ ကမ္ဘာကြီးကိုပိုမိုကောင်းမွန်အောင်ပြောင်းလဲချင်ရင် မိမိကိုယ်ကို မိမိရဲ့စိတ်နှလုံးကိုပြောင်းလဲလိုက်ခြင်းကပို၍ထိရောက်တယ်ဆိုတာပါပဲ။ ကမ္ဘာကြီးကိုပြောင်းလဲစရာမလိုပါဘူး။ 

##thanks_for_reading

##100_moral_stories

##credit_Akramulla_Syed