ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့တစ်ရက်က သင်္ဘောသားတစ်စုဟာပင်လယ်ပြင်ကိုရွက်လွှင့်လာကြတယ်။ သူတို့ထဲကတစ်ယောက်က မျောက်ကလေးတစ်ကောက်ကိုပါ အဖော်ခေါ်လာတာပေါ့။ ပင်လယ်ပြင်ကိုရွက်လွှင့်ပြီးလို့မကြာခင်မှာပဲ အလွန်ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်ပြင်းထန်တဲ့ မုန်တိုင်းတစ်ခုကြောင့် သူတို့ သင်္ဘောကြီးမှောက်သွားတယ်။ သင်္ဘောသားတွေအကုန်လုံးရေထဲကျသွားတာပေါ့။ မျောက်ကလေးကလဲ ရေနစ်ပြီး သေတော့မလိုဖြစ်လာတယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို လင်းပိုင်တစ်ကောင်ကပေါ်လာပြီး မျောက်ကလေးကို ကယ်လိုက်တယ်။ သူတို့က မကြာခင်အတွင်းမှာ ကျွန်းတစ်ကျွန်းပေါ်ကိုရောက်သွားကြတယ်။ ဒါနဲ့ မျောက်က လင်းပိုင်ရဲ့ကျော့ကုန်းပေါ်ကနေဆင်းလိုက်တယ်။ လင်းပိုင်ကမျောက်ကိုမေးတယ် "ဒီနေရာကိုသိပါသလား"။ မျောက်ကပြန်ပြောတယ် "အင်း သိတာပေါ့ ဒီကျွန်းကဘုရင်က ကျွန် တော့်ကို အရမ်းချစ်တာပါ။ တကယ်တော့ကျွန်တော်ကမင်းသားပါ"။ လင်းပိုင်ကဒီကျွန်းမှာ လူသူမနေဘူးဆိုတာအစကတည်းကသိပြီးသားပါဒါပေမယ့်ပြန်ပြောလိုက်တယ် "ဟုတ်ပါပြီ မင်းကမင်းသားဆိုတော့ ဒီနေရာမှာဘုရင်လုပ်လို့ရပြီပေါ့"။ မျောက်ကပြောတယ် "ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲဗျ"။ "ဒီကျွန်းမှာ သက်ရှိကမင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတာ ဒီတော့မင်းကဘုရင်ဖြစ်ပြီပေါ့" လို့ပြောပြီးအဝေးကိုကူးသွားတော့တယ်။
##မုသားပြောခြင်း ကြွားဝါခြင်းစသဖြင့်ပြောတတ်တဲ့သူတွေဟာ နောက်ဆုံးမှာ ဒုက္ခနဲ့ပဲအဆုံးသတ်ရတာပဲဖြစ်ပါတယ်
##thanks_for_reading
##100_moral_stories
##credit_Akramulla_Syed
##100_moral_stories
##credit_Akramulla_Syed
No comments:
Post a Comment